Nieuwe Delftse Waterloop
Het park zonder trein
Onder alle mooie planten en bomen in Park Spoorloos vind je een waterreservoir van 350,000 liter. Die vegetatie haalt haar water uit dat reservoir en kan zo een droge periode van twee maanden overbruggen. Tijdens hevige buien wordt veel regenwater opgevangen waardoor piekafvoeren naar het oppervlaktewater afnemen. Als het reservoir vol is, wordt overtollig regenwater langzaam naar de Nieuwe Gracht afgevoerd. Park en reservoir zijn gebouwd boven op een fietsenstalling, waar 2700 fietsen geparkeerd kunnen worden. Het park heeft ook vele herinneringen aan het oude spoor.
Hoe is Park Spoorloos gebouwd?
Park Spoorloos ligt achter het oude stationsgebouw van Delft, daar waar een tijdje geleden nog treinen reden en mensen in- en uitstapten. Het verhaal van Park Spoorloos begint in 1965 toen het 1.2 km lange spoorviaduct werd gebouwd. Dit sneed de stad in tweeën. Het viaduct gaf ook veel geluidsoverlast en was erg lelijk. Bovendien werd het tweesporig viaduct de bottleneck van de drukke spoorverbinding tussen den Haag en Rotterdam. In 2004 werd daarom besloten het viaduct door een tunnel te vervangen en het aantal sporen te verdubbelen. Het viaduct werd uiteindelijk in 2015 afgebroken toen de eerste treinen door de nieuwe spoortunnel reden.
De Spaanse stedenbouwkundige Joan Busquets maakte een plan om de gespleten stadsdelen weer te verenigen; hier vind je een mooi overzicht van alle plannen. Het oude stationsgebouw speelt daarin een centrale rol. Het gebouw werd gerenoveerd en in 2018 weer opengesteld. Op de begane grond is nu horeca. Als je binnenkomt zie je een prachtig kunstwerk op de muur dat aan oude tijden herinnert. Zo is het oude gebouw weer in ere hersteld. Dat werd indertijd ontworpen door Christiaan Posthumus Meyjes sr in de Neo-Hollandse Renaissancestijl en werd geopend in 1885.
Achter het oude station werd Park Spoorloos gebouwd, een groen dak boven op een waterberging en fietsenstaling. In het reservoir van de waterberging is lavasteen aangebracht en daar bovenop een voedingsbodem (substraat) en een halve meter grond waarin de planten en bomen geplant zijn. Deze kunnen water uit het reservoir halen. Het dak van de fietsenstalling moest erg zwaar worden geconstrueerd om al dat water en het park te kunnen dragen.
Tussen de beplanting lopen grindpaden. Dit grind symboliseert het ballastbed (“split”) waar de rails en bielzen vroeger op lagen. Metalen strippen laten zien waar de rails over het viaduct liepen. De stalen pergola’s symboliseren de bovenleiding van de treinen, en de cortenstalen (roestig staal) randen van de plantenbakken doen denken aan roestige rails. Langs het oude station is de perronoverkapping in ere hersteld.
Het park kent een grote variatie aan bomen, struiken en siergrassen. De vele planten, zoals liatris, sedum, enz. trekken veel insecten aan. Opvallend is het aantal wilde bijen, hommels en vlinders, waaronder het koolwitje, de distelvlinder en de atalantis. Diny Tubing, de Delftse stadsecoloog vertelt je meer over de ecologische waarde van dit park. Daarmee draagt het park bij aan de biodiversiteit in de stad.
Park Spoorloos heeft een zeer gevarieerde begroeiing.
Park Spoorloos speelt een belangrijke rol in het klimaatbestendig maken van Delft. Het houdt water vast en reguleert zo de lokale temperatuur. Het voert hemelwater langzaam af naar de Nieuwe Gracht en ontziet zo het rioolstelsel.
